Τίτλος του έργου: Επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στον Μεγάλο Κοραλλιογενή Ύφαλο

Κατηγορία: Ωκεανοί και υδάτινα σώματα

Συγγραφέας: Sreejoni Mazumder Ηλικία του μαθητή: 15 ετών

Πηγή εικόνας: Εικόνα της εβδομάδας από το ESA EO

Περιγραφή:

Αυτή η λήψη που τράβηξε ο δορυφόρος Copernicus Sentinel-2A απεικονίζει το μεγαλύτερο σύστημα κοραλλιογενών υφάλων στον κόσμο, τον Μεγάλο Κοραλλιογενή Ύφαλο. Αποτελείται από κοραλλιογενείς πολύποδες μαζί με φύκια (zooxanthellae) και εκτείνεται σε μήκος 2.300 χιλιομέτρων στα ανοικτά των ακτών του Κουίνσλαντ της Αυστραλίας, σε μια έκταση περίπου 344.400 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Ο ύφαλος φιλοξενεί πάνω από 2.900 μεμονωμένους υφάλους, 900 νησιά, πάνω από 411 είδη σκληρών κοραλλιών και το ένα τρίτο των μαλακών κοραλλιών του πλανήτη. Ο ύφαλος είναι ιδιαίτερος επειδή είναι ο μόνος ζωντανός οργανισμός που είναι αρκετά σημαντικός ώστε να μπορεί να συλληφθεί από το διάστημα. Η σπουδαιότητα του υφάλου τον κατέστησε το 1981 παγκόσμιο μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO.

Ωστόσο, αυτή η ωκεάνια ομορφιά καταστρέφεται σταδιακά λόγω των καταστροφικών επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής. Οι θερμοκρασίες της θάλασσας έχουν αυξηθεί κατά 0,4-0,5 °C από τα τέλη του 19ου αιώνα, με αποτέλεσμα ο ύφαλος να υπόκειται σε μεγαλύτερο θερμικό στρες και σε λεύκανση των κοραλλιών, η οποία συμβαίνει όταν το νερό είναι πολύ ζεστό και τα κοράλλια αποβάλλουν τα φύκια στους ιστούς τους με αποτέλεσμα τα κοράλλια να γίνονται εντελώς λευκά. Αυτό μειώνει την ικανότητα των κοραλλιών να χτίζουν σκελετούς, βασικούς βιότοπους για την αναντικατάστατη θαλάσσια ζωή του υφάλου. Η λεύκανση των κοραλλιών φαίνεται στην εικόνα με τις λευκές χρωματιστές γραμμές που κυκλώνουν τα διάφορα συστήματα υφάλων στην εικόνα.

Οι εικόνες και οι περιγραφές υποβάλλονται από τις ομάδες/ατομικά πρόσωπα και αναλαμβάνουν την πλήρη ευθύνη των κοινών δεδομένων.

← Όλα τα έργα