Projecttitel: Zijn de Posidonia, de levensader van de Middellandse Zee, in gevaar?

Team: Eco-rechtvaardigen

Collège Philippe Seguin   Sousse   Tunesië   8 Leeftijd student: 14-15 jaar oud

wat zijn de gevaren die de Posidonia-weiden in het Middellandse Zeegebied bedreigen, vooral in Tunesië en rond de Kuriat eilanden.

Ons probleem bestond uit het bestuderen van de gevaren die de posidonia-weiden in het Middellandse Zeegebied bedreigen, met name in Tunesië en rond de Kuriat eilanden.
We hebben eerst wat onderzoek gedaan naar de Posidonia soorten die in het Middellandse Zeegebied voorkomen: Posidonia oceanica. We leerden hoe essentieel deze waterplanten zijn: ze zijn niet alleen een grote koolstofput, maar ze zijn ook een essentiële schakel in de voedselketen en spelen een fundamentele rol in de biodiversiteit.
Vervolgens hebben we de gevaren opgesomd die hen bedreigen en die van antropische en klimatologische aard zijn.
De variaties van de hoeveelheid CO2 op aarde, van de temperatuur, van de verzuring en van het zeeniveau in de loop van de tijd in onze regio konden worden waargenomen dankzij de E/O-browser en de Copernicus-site.
We voerden eerst experimenten uit om het vermogen van zeegrassen aan te tonen om grote hoeveelheden CO2 te absorberen en O2 af te geven, evenals hun isolerend vermogen.
Drie andere experimenten bestonden uit het aantonen van de relaties tussen CO2-niveaus in de lucht / verzuring van het water, en temperatuurstijging / uitzetting van het water.
Overmatige verstedelijking en kustontwikkeling hebben geleid tot het verdwijnen van de
dode Posidonia-bedden die vroeger op onze stranden aanspoelden.
Bij de Kuriat eilanden ligt een aquacultuurbedrijf. Deze kwekerijen verstoren echter de biodiversiteit en verhogen de troebelheid van het water.
Daarom hebben we twee andere experimenten ontwikkeld om de invloed van troebelheid op zeegras en het vermogen van zeegras om bodemerosie te voorkomen en warmte en vocht vast te houden, te bestuderen.
Een interview met een onderzoeker die gespecialiseerd is in de studie van posidonia, een boottocht naar de Kuriat eilanden met scubaduiken, een enquête onder vissers en een vergadering met een vereniging voor de bescherming van de biodiversiteit van de Kuriat eilanden stelden ons in staat om het eerste deel van onze studie af te ronden.

Met onze eerste twee experimenten konden we aantonen dat zeegrassen in staat zijn om grote hoeveelheden CO2 te absorberen en O2 af te geven. Maar als de troebelheid toeneemt (aquacultuur, menselijke activiteiten) neemt deze capaciteit af.
Experiment nr. 3 toonde aan dat een toename van CO2 (door menselijke activiteiten) verzuring van het water veroorzaakt, wat schadelijk is voor Posidonia. Copernicus satellietbeelden tonen een verzuring van het Tunesische water tussen 2 januari en 30 mei 2023.
De satellietbeelden bevestigden de afname van de oppervlakte van de Kuriat eilanden tussen 2017 en 2023 als gevolg van de stijging van het zeeniveau Experiment nr. 4 bewees dat de stijging van de temperatuur op aarde een uitzetting van het water veroorzaakt en daardoor een stijging van het zeeniveau; diepe zeegrasvelden worden daarom beïnvloed.
De temperatuurstijging leidt ook tot overbegrazing door invasieve soorten en de vestiging van andere algen die met de Posidonia concurreren.
Experiment nr. 5 toonde aan dat de Posidonia-oevers een stabiliserende rol speelden voor de stranden en dat het zeegras in het water de zeestromingen vertraagde, waardoor de erosie van de kust vertraagd werd.
Bij een toename van de troebelheid (extreme weersomstandigheden, boten, aquacultuur ...) worden deeltjes afgezet op de bladeren van Posidonia, waardoor de fotosynthese en de gezondheid van de graslanden worden aangetast.
Experiment nr. 6 toonde de isolerende rol aan van de posidonia-oevers die de opwarming van de aarde tegengaan. Deze banken worden helaas om esthetische redenen van de stranden verwijderd of verdwijnen door de verdunning van de weilanden.
Dankzij de enquête onder vissers hebben we eindelijk kunnen vaststellen dat de gebruikte ankers klassieke ankers zijn die de wortelstokken vernietigen door ze eruit te trekken.
We kunnen dus concluderen dat de mens de hoofdverantwoordelijke is voor het verdwijnen van de weilanden. Zijn invloed kan direct of indirect zijn door het veroorzaken van klimaatveranderingen

Wij zijn een groep van 8 studenten en elk van hen koos ervoor om aan een bepaalde oplossing te werken.
Om het ontwortelen van zeegrasvelden door ankers tegen te gaan, bedacht een team een anker dat de grond zou binnendringen door middel van een schroef, waardoor de impact op de grond tot een minimum zou worden beperkt. Het systeem zou worden geactiveerd door een akoestisch signaal (dat in het water kan worden doorgegeven). Dit signaal zou worden waargenomen door een piëzo-elektrische sensor die de rotatie van een reductiemotor in gang zou zetten. Deze zou op zijn beurt een zuiger en de schroef aandrijven. Het systeem zou worden aangedreven door batterijen die door zonnepanelen kunnen worden opgeladen.
Pogingen om de zeegrasvelden te herstellen hebben enig succes gehad, maar het is zwaar werk voor de duikers. Een ander team heeft daarom een gemengd systeem van planter en mat gemodelleerd, waarmee stekken gemakkelijker in het zand kunnen worden geïmplanteerd.
Anti-kalk riffen zijn de aanbevolen oplossing om te voorkomen dat deze boten grote hoeveelheden wortelstokken verwijderen wanneer ze de bodem uitbaggeren. Een groep heeft een model ontworpen dat voldoet aan de specificaties van deze riffen: grootte, vorm, materialen, onderhoud, esthetiek ...
Een onderzoeker die gespecialiseerd is in de studie van posidonia gaf ons een lang interview. Hij vond het jammer dat hij geen applicatie op zijn telefoon had om de gegevens in te voeren die hij tijdens zijn observatie van de zeegrasvelden had waargenomen. Wij hebben daarom zo'n applicatie ontwikkeld met behulp van AppInventor software, waarbij de gegevens die op de telefoon worden verzameld automatisch naar een Google Sheet worden gestuurd om bruikbare statistieken te verkrijgen.
Tot slot hebben we, om mensen bewust te maken van de gevaren waaraan het zeegras blootstaat, een website gemaakt en onze oplossingen in virtuele en augmented reality toepassingen gemodelleerd. Al deze realisaties kunnen op de website worden gevisualiseerd.
Dit probleem gaat ons allemaal aan, dus alle mediterrane landen moeten samenwerken om deze magische plant te behouden.

https://sites.google.com/erlm.tn/lesco-justiciers/home

Download projectposter PDF

Ervaring-1-1.pdf

Projecten worden gemaakt door de teams en zij nemen de volledige verantwoordelijkheid voor de gedeelde gegevens.
← Alle projecten